Het reisverslag van onze oversteek van Mindelo naar Barbados. 1900 mijl in 15 dagen. Een onvergetelijke ervaring. Scroll helemaal naar beneden voor een foto verslag.
#1
11 januari 2020 – 10.16u
We zijn los! Yeehaw! Zin in!
____________________________________________________
#2
11 januari 2020 – 16.30u
Dag 1 – rollercoaster
Om precies 1 uur vanmiddag halen we het anker op. Het bijbootje op het dek gehesen, alle tanks tot de nok gevuld en binnen alles aan kant gemaakt, we zijn er klaar voor.
De sfeer is goed. The blues brothers zorgen voor de nodige swing door de boxen en we proosten met een celebration – ik een snicker, Jur een mars. Zodra we uit het havenbekken zijn hijsen we het voorzeil een stukje en sjezen we met 7 soms zelfs 10 knopen vooruit. We gooien de hengel uit, want tja je weet maar nooit.
Om ons heen varen drie andere schepen die aan hun eigen oversteek zijn begonnen, maar die zullen niet lang in zicht zijn.
Terwijl we het zeil af en toe wat kleiner en weer wat groter maken, heeft een vis ons beet gevonden. Een Wahoo, scoor!
Terwijl ik binnen de vis in stukjes staat te hakken, houd de wind het voor gezien. Het eiland dat we passeren blokkeert de wind zodanig dat onze snelheid terugloopt naar 1,5 knoop. Klotsend van de golven die van alle kanten lijken te komen, vinden onze maagjes het opeens toch niet zo fijn. We besluiten even de motor aan te doen om het windloze stuk door te komen.
Inmiddels staat het voorzeil weer gehesen en gaan we weer met volle kracht vooruit. De wind heeft zich hersteld, onze maagjes nog niet. Zonder eten naar bed vanavond, de Wahoo moet nog een dagje wachten.
____________________________________________________
#3
12 januari 2020 – 08.30u
Nacht 1 – de onrustige oceaan
Jur heeft de eerste wacht. Tijdens het tandenpoetsen verzamel ik binnen Jur zijn standaard wacht-overlevingspakket: een dekentje, een kussen en de oplader van de iPad.
De eerste nacht is altijd zwaar. Het is wennen op ons zeilend scheepje, die steeds moedig weer rechtop komt nadat de golven hem bijna ondersteboven duwen. De wind gedraagt zich onstuimig deze nacht. Het verschilt tussen 4 en 35 knopen, dus er wordt gewerkt vannacht. Het voorzeil maken we meerdere keren groter en dan weer kleiner. Echt relaxed is het niet.
Inmiddels heeft de zon zijn weg naar boven gevonden en is de wind op 17 knopen blijven hangen. De rust is wedergekeerd.
____________________________________________________
#4
12 januari 2020 – 19.00u
Dag 2 – nieuwigheid
Een beetje loom bewegen we ons vandaag over de boot. Beetje slapen, beetje luisteren naar een luisterboek. Gelukkig laat de wind dat toe, precies hard genoeg om vaart te maken en ons volle voorzeil te gebruiken.
Het besef dat we zo’n twee weken op dit bootje gaan zitten is er nog niet echt. Als ik daar nu aan denk vraag ik me af hoe we ons gaan vermaken zo’n lange tijd. Maar vorige keren ging dat, na een paar dagen nieuwigheid, vanzelf en was verveling ver te zoeken.
Onze magen houden zich vandaag al een stuk beter dan gister en dat heeft de Wahoo geweten. We hebben een vleesloze variant van Cachupa gegeten, een Kaapverdiaanse bonen en mais pannetje, vergezeld door een heerlijk filetje Wahoo.
Tijd om ons klaar t maken voor de nacht. We maken het voorzeil wat kleiner en Jur installeert zich op de kappiteinsplek. Laat de nacht maar komen.
24-uur afstand: 122 mijl
____________________________________________________
#5
13 januari 2020 – 08.30u
Nacht 2 – krakende kalmte
In de nacht lijkt alles heftiger. De wind giert net wat harder, de golven lijken net wat hoger. Omdat het zicht minder is staan al mijn andere zintuigen op scherp. Inmiddels redelijk gewend aan al het geluid dat de boot maakt, weten we precies welk kraakje of piepje anders is dan normaal.
Dat geld niet alleen voor degene die wacht houdt. Binnen fungeert de boot als een soort klankkast, er kraakt van alles, het water klotst langs de wanden van de slaapkamer, de stuurautomaat hoor je als een robotarm zijn werk doen en zodra we vaart maken hoor je de schroef enthousiast mee draaien.
In een altijd alert staat komen we de nacht goed door. Geen onbekend gepiep, gekraak of geklots. Alles normaal.
____________________________________________________
#6
13 januari 2020 – 18.30u
Dag 3 – de groezeligheid begint
De zon is voor de tweede dag op rij verstopt achter een dik pak wolken, slechts heel af en toe piept er een warme straal doorheen. Om de paar uur zetten we de koelkast uit om te zorgen dat de accu’s niet te leeg raken. Het tosti-ijzer en waterkoker laten we voor wat ze zijn.
De zee maakt alles groezelig en zout. In de kuip is alles een beetje vochtig en hier en daar zitten zoutvlokken vastgekleefd. Bij ons zelf begint de groezeligheid ook toe te slaan. Mijn vette haren probeer ik nog een beetje in bedwang te krijgen door er een knot van te maken. De rest van mijn lichaam krijgt een keer per dag een wasbeurt met een babydoekje. Een douche zou niet overbodig zijn. Maar als de zon het laat afweten is zo’n koude douche op het achterdek toch niet echt een feestje.
Als het goed is wordt het elke dag een stukje warmer, dus wie weet waag ik me er morgen aan. Want ja, je moet er natuurlijk wel een beetje fatsoenlijk uit zien op je verjaardag 😉
24-uur afstand: 140 mijl
Totale afstand: 262 mijl
____________________________________________________
#6.1
14 januari 2020 – 00.00u
Jet is jarig! 27 jaar
Jur maakt me wakker met ballonnen en een lied. Hij heeft de kaartentafel versiert en houd me even goed vast. Dan kruipt hij snel in het nog warme bedje en begin ik aan mijn wacht.
____________________________________________________
#7
14 januari – 08.30u
Nacht 3 – water
Binnen hoor je altijd geklots van de golven waar de boot zich een weg door baant. Vannacht hoort Jur ook ander geklots, onder de vloerdelen van de boot ligt een grote plas water. Snel even proeven! Zoet, gelukkig.
In eerste instantie denken we dat het aan de koelkast ligt, door die de hele tijd aan en uit te zetten kan er water vrijkomen wat in de bilge beland. Opruimen en in de gaten houden.
Na mijn wacht ligt er weer een grote plas, te veel om van de koelkast te zijn. Ik kijk in het vlak bij de watertank aan de voorkant van het schip, droog. Als ik bij de achtertank kijk, blijkt het minder goed nieuws. Er komt een stroompje water onder de tank vandaan. Er kunnen twee dingen het water veroorzaken, er zit ergens een gat of de aansluiting die van onder de tank naar de kraan gaat is lek. Aan beide kunnen we nu weinig doen.
We moeten de tank leeg laten lopen, voordat alles in de boot onder water komt te staan. We verzamelen alle lege flessen om zoveel mogelijk water op te vangen. De rest van het water spoelen we zo door de gootsteen.
De tank was gelukkig ons back up water. We hebben een watermaker die we vandaag, als de accu’s het toelaten, maar eens gaan aanzetten. Hij heeft wel eens kuren, dus dat wordt spannend.
Het tankwater is geen drinkwater, dat hebben zit in aparte flessen waar we ons zeker 36 dagen mee vol kunnen gieten. We zullen niet uitdrogen. De afwasjes moeten met minder water gedaan en een verjaardagsdouche zit er even niet in. Maar ach, ik heb ballonnen gekregen dus wat wil je nog meer 🙂
____________________________________________________
#8
14 januari 2020 – 19.00u
Dag 4 – wolken
De dag verloopt kalm. Ik bak een geïmproviseerde kokos limoen cake, die ondanks het missende bakpoeder best goed smaakt. Jur zingt verjaardag liedjes, ik blaas de kaarsjes uit en krijg cadeaus. Echt jarig.
De wind gevraagd zich kalm en steady. We hoeven niet veel met de zeilen te doen. Aandachtig luisteren we naar de verhalen van Harry Potter, het voelt alsof ik weer met mijn gezin in de auto op weg naar skivakantie ben. Fijn, zo’n flashback.
De wolken doen hun best de zon te verstoppen, wat aardig lukt. De zon zien we bijna niet. Dat maakt het lastig voor de zonnepanelen de accu’s te vullen. Inmiddels zijn die naar 70% van hun capaciteit gedaald. Dus de koelkast moet ook vannacht in shifts aan en uit. Als het zo door gaat zullen we morgen stukken moeten gaan sturen om de stuurautomaat tijdelijk uit te zetten.
Na het laatste stukje Wahoo verorberd te hebben, maken we het zeil iets kleiner en zijn we klaar voor de komende nacht.
24-uur afstand: 137 mijl
Totale afstand: 399 mijl
____________________________________________________
#9
15 januari 2020 – 08.00u
Nacht 4 – weinig slaap
De golven laten ons bootje erg op en neer gaan. Gelukkig is het bed in de achterhut ingesloten door twee ‘muren’, die ons ervan weerhouden eruit te vallen.
Het besef dat we nu toch wel erg ver van land zijn begint te komen. Met de afgelopen nacht in gedachte, hoor ik steeds water onder alle vloerdelen. Gelukkig blijkt dit elke keer vals alarm. Ik vraag Jur ook nog even de lijn van het voorzeil te controleren om mij gerust te stellen, dat doet hij gelukkig. Niks aan het handje.
Tijdens mijn eigen wacht trakteert de zee me op een kleine golfdouche, misschien dat die het vorige bericht gelezen heeft. Ook vind ik ‘s ochtends een paar verstekelingen op het dek, vier stijve vliegende vissen.
Inmiddels is de zon bijna op en ziet de lucht er helderder uit dan gister, eens kijken of we de zonnepanelen aan het werk kunnen zetten.
____________________________________________________
#10
15 januari 2020 – 17.30u
Dag 5 – gezelschap
Een rustig dagje, met een lekker windje. De zon liet zich regelmatig zien, dus de accu’s zijn weer iets voller. Morgen nog zo’n dagje en dan kunnen we de watermaker eens aan zetten.
Met dat in het vooruitzicht heb ik stiekem mijn haren gewassen, die waren inmiddels zo vet geworden dat ze rechtop konden blijven staan. Ik heb nog nooit zoveel genoten van het gevoel van schone haren.
Later in de middag verscheen er opeens een ander zeilschip op onze AIS (een soort gps-systeem waarop je de positie van andere schepen in jouw buurt kunt zien). We zijn toch niet zo alleen.
24-uur afstand: 132 mijl
Totale afstand: 531 mijl
____________________________________________________
#11
16 januari 2020 – 10.30u
Nacht 5 – onrust
De nacht begon goed, we hadden het zeil wat verkleind en hadden een mooie snelheid. Ik (Jur) had de eerste wacht, ineens toen het donker was net voordat de maan opkwam hoor ik wat geklapper naast me. Ik doe mijn lamp aan en kijk naast me. In het gangboord ligt een vliegende vis van wel 25 cm te spartelen. Ik besluit hem te helpen en met behulp van een stok gooi ik hem weer overboord. De oceaan zit vol leven!
Helaas verloopt de rest van de nacht niet zo rustig we hebben kruis zeeën (golven die van verschillende kanten komen) die de boot erg doen schudden. Je moet je goed vast houden om niet te vallen. In bed is dat geen pretje we slapen allebei erg slecht. Gelukkig is het vandaag weer wat rustiger en halen we de uurtjes in!
____________________________________________________
#12
16 januari 2020 – 18.30u
Dag 6 – opruiming
Na een onrustige nacht heb ik overdag mijn slaap heerlijk ingehaald. De zee was wat rustiger waardoor het klotsen omsloeg in wiegen. Overdag is het weer vaak wat kalmer dan s nachts.
Gister had ik de laatste broodjes per ongelijk laten verbranden in de oven, dus laat me vandaag de uitdaging een brood te bakken. Hij komt erg compact uit de oven, maar smaakt prima. Volgende keer iets beter laten rijzen denk ik.
Ik kijk in de koelkast en zie een paar verlepte paksoi/boerenkoolbladeren liggen, toen we die kochten wisten we niet zeker wat het was. Ik tilde ze uit de koelkast om ze weg te gooien en zie dat ze ook onderliggend groente hebben aangedaan. De wortels liggen er slapjes bij met een spoor van onbekende ronde plopjes. Samen gaan we de koelkast door om te kijken wat er nog goed is en wat niet. We moeten veel weg gooien en van de groenten die op het randje zijn maak ik soep.
Ook leven we vandaag in een andere tijd, we hebben de tijd een uur achteruitgezet. We moeten tijdens de rijs 3x de tijd een uur verzetten om in dezelfde tijdzone als Barbados aan te komen. De updates zullen voor jullie iets later verschijnen, maar wees gerust ze komen.
24-uur afstand: 139 mijl
Totale afstand: 670 mijl
____________________________________________________
#13
17 januari 2020 – 08.00
Nacht 6 – rustig en kalm
Het is een donkere nacht, de maan komt later op dan normaal en wordt elke nacht een stukje kleiner. Het is bewolkt dus van sterren is niet veel te zien.
De wind en golven gedragen zich voorbeeldig, allebei slapen we goed.
Dit keer geen geworstel met vliegende vissen, maar Jur heeft wel een ander schrik momentje. Vlak voor de boot ziet hij opeens een groen licht, wat een zeilboot heeft op de top van de mast aan de stuurboordzijde. De afstand is in het donker moeilijk te bepalen en hij schiet naar de bediening van de stuurautomaat om het licht beter te bestuderen en te kunnen ingrijpen als dat nodig is. Hij kijkt nog eens goed en concludeert dat het groene licht afkomstig is van een vliegtuig dat over ons heen vliegt. Niks aan het handje.
Inmiddels is de zon ergens achter de wolken op gekomen, het ziet ernaar uit een bewolkte dag te worden. Dat wordt weer geen watermaker vandaag…
____________________________________________________
#19
20 januari 2020 – 08.00u
Nacht 9 – squall
De nacht verloopt rustig. De wint neemt iets toe en we maken het zeil wat kleiner. De golven houden zich ook redelijk gedeisd dus we slapen allebei prima.
Nu we over de helft zijn is het tijd om waakzaam te zijn voor squalls – een soort plaatselijke mini stormen die overdag en s nachts kunnen overwaaien. Je herkent zo’n squall aan een langwerpige grote wolk die aan de onderkant plat en donker is. Vaak zie je dat er grijze stroken regen onder vandaan komen.
Als er een op je pad komt is het tijd om het zeil klein te maken en iets van regenkleren aan te doen. Volgens de theorie volgt er een klassieke stilte voor de storm, waarna het hard gaat waaien en regenen. Voorbereid zou er niks aan de hand moeten zijn en krijgen de boot en jij een welkome regendouche.
Vol spanning houden we de hele nacht de lucht in de gaten en kijken af en toe op de radar, daarop kun je de regen zien aankomen. Maar gelukkig blijft het vannacht squall vrij aan boord.
____________________________________________________
#18
19 januari 2020 – 17.00u
Dag 9 – planten en zeewier
Een heerlijk dagje. De zon komt al vroeg tevoorschijn en verspreidt een heerlijke warmte. Elke dag wordt het een stukje warmer.
‘S ochtends geef ik mijn pas aangelegde kruidentuintje wat extra aandacht. De munt begint nieuwe blaadjes te maken, bij de koriander kruipen nieuwe stengels naar boven, basilicum en peterselie zijn nog klein maar in leven, alleen de dille ziet er een beetje somber uit dus die zet ik even in het zonnetje.
Ook is het echt weer tijd voor vis, vanaf ‘s ochtends vroeg hebben we de hengel uit. Tussen de middag hebben we beet! We proberen hem binnen te halen en zien dat het een Wahoo is, feest! Maar hij is ons op het laatste moment te slim af, weet zich los te wiebelen en verdwijnt uit het zicht. Teleurgesteld gooien we het aas weer over boord, maar de rest van de dag vangen we alleen maar bruingeel zeewier dat langs drijft.
De hele dag wisselen we de taak stuurman af, om het uur staan we achter het roer. Dat doet de accu’s goed, elke dag worden ze iets voller. Ook de wind waait iets enthousiaster dan gister dus maken we wat meer snelheid. We komen steeds dichterbij!
24-uur afstand: 120 mijl
Totale afstand: 1073 mijl
____________________________________________________
#17
19 januari 2020 – 06.30u
Nacht 8 – luidruchtige stilte
Voor het eerst deze tocht belanden we in een bijna windstilte, met 5 tot 10 knopen wind gebeurt er niet veel qua zeilen. Ze zeilen klapperen luidruchtig en de stuurautomaat is druk bezig onze koers te behouden. Slapen met dat kabaal is niet gemakkelijk.
We besluiten de motor een paar uur aan te zetten, niet alleen omdat we niet vooruitgaan, ook omdat de stuurautomaat met zo weinig snelheid veel stroom gebruikt. De stroom die we gister gespaard hebben door te sturen wordt snel opgeslokt. De dynamo van de motor laadt langzaam, maar er komt in ieder geval iets bij aan stroom.
We mogen van onszelf niet lang van de motor gebruik maken, we zijn een zeilboot en de motor is een back up. Na drie uur hijsen we het voorzeil weer en keert de stilte terug. De wind is wat harder, we zeilen.
Om ongeveer 1 uur s nachts waren we op de helft van de reis. Het verst weg van beid kanten land om alleen maar dichter bij Barbados te komen. Here we come!
____________________________________________________
#16
18 januari 2020 – 19.00u
Dag 8 – sturen
De dag is even helder als de nacht. De zon schijnt stralend, dus kleren uit en zonnen maar.
Niet alleen voor ons zelf is de zon fijn, ook onze stroomvoorziening kan wel een straaltje gebruiken. We houden de accu’s goed in de gaten, maar het wil niet echt vlotten met laden. De koelkast en stuurautomaat gebruiken meer stroom dan we hadden verwacht. Tijd om daar iets aan te doen.
Om de beurt sturen Jur en ik een uur en nog een keer. Dat helpt. De accu’s zijn in een paar uur weer vol genoeg om een nacht door te gaan. Dit moeten we waarschijnlijk de rest van de reis volhouden, elke dag een paar uur sturen.
Ergens deze nacht zitten we op de helft van de oversteek. Dan is aftellen geblazen i.p.v. optellen.
24-uur afstand: 140 mijl
Totale afstand: 953 mijl
____________________________________________________
#14
17 januari 2020 – 19.00u
Dag 7 – zeildag
Vandaag is het een echte zeildag. De wind veranderd, neemt af en om niet in een windstilte te komen de volgende dagen passen we onze koers zuidwaarts aan.
We halen het voorzeil naar de andere kant en we hijsen ons tweede voorzeil. Wat geen makkelijk karwij is. De boot beweegt door de golven hevig en de paal waarmee we het zeil naar buiten uitzetten is zwaar en beweeglijk om te hijsen. Maar in zwemvest gehesen, aangelijnd aan de boot en met sublieme samenwerking lukt het.
Het voorste zeil over stuurboord (rechts) en het zeil daarachter over bakboord (links). Zo is de boot op zijn mooist, als we vlinderen.
Ondertussen zijn we een visaas verloren, hebben we niks gevangen en heeft Jur zoveel vlechtjes als hij wilde gekregen. Inmiddels zijn die weer uitgeborsteld en is hij geïnstalleerd met zijn wacht-overlevingspakket. Klaar voor de nacht.
24-uur afstand: 142 mijl
Totaal afstand: 812 mijl
____________________________________________________
#15
18 januari 2020 – 07.30u
Nacht 7 – vallende sterren
Dit is de helderste nacht tot nu toe en ook de donkerste. De sterren fonkelen in de zwarte hemel, maar van de maan is geen spoor te bekennen. In mijn wacht tuur ik naar de lucht. Ik zie twee vallende sterren en fluister mijn wensen. Pas tegen 2 uur komt de maan op en verspreidt zijn licht over de donkere nacht.
De nacht is kalm en in de verte kan ik de net de gloed zien van twee andere zeilschepen die tijdens de nacht ons zichtvenster zijn ingevaren.
Het wordt steeds makkelijker om wakker te blijven tijdens de wachten, de drie uur vul ik met luisterboeken en soms een Netflix serie. Alleen het wakker worden blijft moeilijk. Stiekem verlang ik best naar een volle 8 uur slaap, samen met Jur.
____________________________________________________
#20
20 januari 2020 – 18.00u
Dag 10 – hitte
Het is een hete vrijwel windloze dag, langzaam dobberen we richting het westen. We wisselen wat met de zeilen en passen de koers wat aan om in ieder geval een beetje vooruit te gaan.
De zee is rustig, lange deining golven glijden onder ons door als een soort glooiende heuvels van zo’n vier meter. We zien ze aankomen maar merken vrijwel niet dat we omhoog en omlaag bewegen.
Om de beurt staan we achter het roer, wat vermoeiender is dan je misschien zou denken. Maar de accu’s komen elke dag wat dichter bij 100%, dus het werpt zijn vruchten af. Degene die niet aan het sturen is houdt zich onsuccesvol bezig met de vislijn en deelt slokjes water uit. Ook bak ik een brood die een stuk minder compact is dan bij de vorige poging, met een knapperig korstje. Smikkelen!
Inmiddels heeft de stuurautomaat het weer over genomen en maken we ons klaar voor een langzame nacht.
24-uur afstand: 128 mijl
Totale afstand: 1101 mijl
____________________________________________________
#21
21 januari 2020 – 06.30u
Nacht 10 – onstuimige nacht
Mijn adem stokt, is dit dan een squall? Hoe kan het dat ik hem niet heb zien aankomen? Ik kijk al mijn hele wacht om de 10 minuten om me heen en op de radar, daar was niks geks te zien. Ik hou mijn aandacht strak op de windmeter en kijk angstvallig naar de cijfertjes, in de startblokken om zo nodig Jur wakker te maken. 19, 20, 22 knopen. Ik hoor regendruppels op de buiskap druppen. En dan net zo snel als het begonnen is stopt het. De meter loopt terug naar zijn oorspronkelijke 9 knopen en de regen stopt.
Het is gelukkig geen volwaardige squall, maar een onvolgroeide.
Waar ik er tijdens mijn wacht 1 heb, wordt Jur overspoeld met onvolgroeide squalls en krijgt hij twee volwaardige voor zijn kiezen. Daarbij loopt de wind op tot 35 knopen vergezeld door stortbuien waarin hij geen hand voor ogen ziet. Als echte kapitein trotseert hij ze.
Als ik wakker word om mijn tweede wacht te beginnen, staat Jur er, gewapend in zeilpak met knalgele capuchon, als stoere verzopen kater bij. Het zeil is gereduceerd tot standje storm. Op de radar laat hij me een paar aankomende buien zien, die zijn voor mijn rekening. Maar het blijft rustig, de buien trekken voor en achter ons langs en brengen alleen af en toe een flinke windvlaag met zich mee.
Als het ergste voorbij is staar ik naar de imposante zwarte wolkenmuur die achter ons langs trekt. Het lijkt wel alsof de wind rekening hield met ons verschil in ervaring, Jur de volwaardige en ik de kleinere variant.
Eindstand:
Squalls 0 – Frank 2
____________________________________________________
#22
21 januari 2020 – 18.00u
Dag 11 – 5000 mijl
Na een onrustige nacht is de rust teruggekeerd. De donkere wolken zijn weggedreven en maken plaats voor zachte witte wolken, zelfs de zon laat zich af en toe zien.
We moeten allebei een beetje bijkomen van de nacht dus doen overdag nog een dutje. Het golft nog steeds best dus de boot gaat flink tekeer, zo krijgt ons evenwichtsorgaan een extra training, maar laten we de vislijn opgerold. De kussens drogen langzaam op zodat we aan het eind van de middag er weer op kunnen zitten.
Om 18.09 staal onze mijlenteller op 5000. Toen we uit Amsterdam vertrokken stond die op nul, wat betekent dat we sinds we vertrokken zijn 5000 mijl hebben gevaren. Best een prestatie, al zeg ik het zelf. Een kleine viering kan geen kwaad. Op dezelfde manier als we wel vaker kleine overwinningen vieren aan boord, proosten we met een celebration.
Vroeger, als zeelieden 5000 mijl gevaren hadden, was het gebruikelijk om een zwaluw te laten tatoeëren. Om dat gebruik eer aan te doen tekenen we bij elkaar een zwaluw. Niet zo definitief als een echte tattoo, maar wel een mooi gebaar.
24-uur afstand: 119 mijl
Totale afstand: 1220 mijl
____________________________________________________
#23
22 januari 2020 – 09.00u
Nacht 11 – alleen met mijn gedachtes
Het is een heldere nacht, de hemel is bezaaid met sterren. Heel af en toe drijft er een wolkje langs, zonder regen en wind deze keer. Het duurt lang voordat de maan opkomt en als hij dat doet is het slechts een minuscuul streepje.
Langzaam beginnen de nachten op elkaar te lijken, met uitzondering van gister. Langzaam beginnen de bijzondere dingen bij het normale leven te horen. Het nachtelijke alleen zijn met mijn eigen gedachtes. Het lijkt wel een andere wereld, waarin alles mogelijk is en waar geen ruimte is voor gepieker over dingen als geld en werk. Het lijkt alsof het overschot aan tijd, ruimte creëert voor nieuwe ideeën. Nieuwe paden die je in gedachte kunt bewandelen en wie weet straks aan land werkelijk kunt gaan maken. De tijd die in Amsterdam altijd te kort schoot biedt nu een overvloedigheid, waarin ik uitgedaagd word mezelf te vermaken en te ontwikkelen.
Of ik dit gevoel kan vasthouden als we weer aan land komen betwijfel ik, maar dat hoeft niet slecht te zijn. Misschien zijn deze dromerige twee weken precies wat nodig is om straks weer volop in actie te komen. Ideeën bedenken is 1, de uitvoering is de volgende stap.
____________________________________________________
#24
22 januari 2020 – 19.00u
Dag 12 – een nachtje extra
Het zonnetje schijnt en er waait een heerlijk briesje. We hijsen het tweede zeil weer en vlinderen westwaarts. De accu’s doen het goed, dus we hebben een dagje vrij van sturen. Best fijn!
Dus is er tijd voor andere dingen. Ons verse eten is inmiddels, op twee kolen na, al een tijdje op. Dus het is een uitdaging iets lekkers klaar te maken. Vandaag is het tijd voor een experiment, linzenburgers met kool sla. Als toetje een chocoladecake. Ik heb in de afgelopen jaren niet zoveel cake gebakken als in deze twee weken. Straks maar eens het resultaat proeven.
Verder hebben we besloten dat we Barbados overslaan en rechtstreeks door varen naar Saint Vincent, een eiland dat 1 dag zeilen verder ligt dan Barbados. De ouders van Jur komen daar 2 februari naartoe om mee te zeilen, dus dan zijn daar lekker op tijd. Volgens een grove schatting zouden we er nog 4 dagen over doen, het einde komt in zicht.
24-uur afstand: 140 mijl
Totale afstand: 1360 mijl
____________________________________________________
#25
23 januari 2020 – 08.00u
Nacht 12 – vermoeidheid
De vermoeidheid begint toe te slaan. Twee keer drie uur slapen per nacht begint langzaam zijn tol te eisen. Het is moeilijk om wakker te blijven s nachts, dus zet ik weer om de 20 minuten een wekker om dan even om me heen te kijken.
Er is weinig wind en ik hoef vrijwel niets aan de zeilen of koers te veranderen. Gelukkig maar, want veel puf heb ik daar niet voor. Opeens verschijnt er een onbekend lichtje aan de horizon. Dat haast wel van een schip moet zijn, maar op de AIS (een soort gps-systeem waarop je de positie van andere schepen in jouw buurt kunt zien) is niks te zien. Af en toe gebeurt het dat een schip niet op de AIS te zien is, toch krijg ik er altijd de kriebels van. Wat voor iets zou het zijn, zouden ze stiekeme dingen aan het doen zijn? Je weet het niet.
Gelukkig verdwijnt het lichtje snel uit het zicht en zijn we weer alleen. Verder verloopt de nacht rustig, Jur schrikt nog een paar keer van een vliegtuig en dan komt de zon alweer op.
____________________________________________________
#26
23 januari 2020 – 18.00u
Dag 13 – plonsje
Het is een snoeiwarme dag, met weinig wind. We rommelen wat met de zeilen om het beste eruit te halen, maar we gaan niet echt enthousiast vooruit.
Gelukkig biedt weinig wind weer andere mogelijkheden: zwemmen! Het golft nog wel een beetje dus echt zwemmen zit er niet in, we hangen om beurten aan het zwemtrappetje in het water. De temperatuur is echt heerlijk, waar ik normaal naar adem happend moet wennen aan koud zeewater, kan ik er deze keer zo in glijden. We zepen ons in en spoelen ons af met een tot douche omgetoverde waterfles, waarvan we er beide 1 krijgen. Want tsja we zijn nog steeds op water rantsoen. Schoon en fris aan het ontbijt. En daarna doe ik nog een dutje om iets bij te slapen, wat aardig lukt.
Aan het eind van de middag valt de wind helemaal weg en zitten we met klapperende zeilen, daar wordt niemand blij van. Tijd om een beetje vals te spelen, we doen de motor aan. Als het goed is kunnen we die rond 10/12 uur weer uitzetten. We gaan het meemaken.
24-uur afstand: 125 mijl
Totale afstand: 1485 mijl
____________________________________________________
#27
24 januari 2020- 09.00u
Nacht 13 – helder
Zoals voorspeld trekt de wind rond 10 uur weer wat aan. Jur hijst het voorzeil en in de wissel van wachten hijsen we ook het tweede voorzeil. Vlinderend gaan we de nacht tegemoet.
De wind is niet heel enthousiast dus veel vaart maken we niet, maar we gaan in ieder geval vooruit. De lucht is kraakhelder wat ervoor zorgt dat de sterren goed zichtbaar zijn. De maan is bijna niet te zien, dus het is een donkere nacht. Ik zie twee vallende sterren en de poolster, waar we gek genoeg recht op af lijken te varen. Aan land maar even uitzoeken hoe dat zou kunnen, aangezien wij richting het westen varen.
De nacht is verder kalm, het water kabbelt rustig langs de boot en af en toe klappert een zeil, hunkerend naar meer wind.
____________________________________________________
#28
24 januari 2020 – 18.30u
Dag 14 – klapperen
De hele dag hebben de zeilen af en toe geklapperd hopend op meer wind. Tevergeefs. Er is net genoeg wind om te blijven zeilen, maar het lijkt soms alsof we in slow motion voortbewegen. Een eindsprint zit er tot nu toe niet in en volgens de voorspellingen gaat die er ook niet komen. Dus moeten we gewoon geduld hebben.
De golven zijn ook een stuk minder, wat een fijne bijkomstigheid is. De boot schommelt maar een klein beetje, wat bewegen een stuk makkelijker maakt. Niet dat we dat veel doen, het is zo warm dat we de zon meiden. We installeren ons aan de schaduwkant van de boot en luisteren naar een luisterboek.
De accu’s hebben vandaag de 100% gehaald, voor het eerst. Dus kunnen we eindelijk de watermaker aan zetten. Het zoet maken van zeewater gaat niet supersnel, dus hopelijk kunnen we hem morgen weer een keer aanzetten. Wie weet kunnen we dan lekker douchen!
24-uur afstand: 119 mijl
Totale afstand: 1704 mijl
____________________________________________________
#29
25 januari 2020 – 08.30u
Nacht 14 – waas
De nacht gaat in een waas voorbij. De wind veranderd bijna niet, er is niemand om ons heen en we zeilen rustig richting ons doel.
De nacht is helder met een adembenemende sterrenhemel. Ik zie weer een vallende ster en moet hard nadenken wat ik deze keer zal wensen. Ondertussen luister ik naar een ontzettend slecht boek, de goeie heb ik inmiddels al grotendeels uit.
De wachten wisselen zich af en er gebeurt vrij weinig. Bij Jur komt er nog een regenbuitje over en dan wordt het weer licht.
____________________________________________________
#30
25 januari 2020 – 19.30u
Dag 15 – regendouche
Het was me het dagje wel. De zon laat het de hele dag afweten en de wind een deel van de dag. Dus we moeten weer een beetje valsspelen.
Tijdens het valsspelen begint het opeens keihard te regenen. Een gratis douche! We trekken snel onze kleren uit en pakken de zeep. Op het voordek in de regen staan we samen te douchen, als er links van ons opeens een dolfijn boven duikt! Er verschijnen er nog meer! Zo’n 25 dolfijnen dartelen om de punt van de boot heen. De eerste dieren die we sinds de oversteek tegen komen! Terwijl we de zeep van ons af laten regenen kijken we vol genot naar de spelende dieren. Af en toe neemt er een een aanloop en springt hoog boven het water uit. Wat een feest!
Verder hebben we de tijd weer een uurtje teruggezet, dus wordt het tijdsverschil met jullie weer iets groter, nu 4 uur.
We zitten toch weer te twijfelen om naar Barbados te gaan. We laten het een beetje afhangen of we in het donker aankomen, misschien dat we dan door varen naar Saint Vincent. Het wordt in ieder geval een last minute call.
24-uur afstand: 126 mijl
Totale afstand: 1830 mijl
____________________________________________________
#31
26 januari 2020 – 06.30u
Nacht 15 – gloed van licht
Zo’n rustige nacht hebben we niet eerder gehad. Als ik in bed lig waan ik me soms op de kant, zo kalm en bewegingloos vaart de boot.
De wind trakteert ons slecht op 5 knopen, daarmee kunnen we op zeil niet vooruitkomen. Dus wordt de stilte overstemd door de motor, die vanaf middernacht staat te draaien.
En dan, rond 5 uur vannacht gebeurt het. Een gloed van licht laait op aan de horizon, het is zwakjes en je moet goed kijken om het te zien, maar het is er toch echt. Dat moet Barbados zijn!
Naarmate het later wordt verdwijnt de gloed in de schemering van het daglicht. Land is nog niet in zicht, maar dat kan niet lang meer duren. We zijn nu zo’n 40 mijl verwijderd van land en moeten dan nog 10 mijl door voor de gewilde ankerplaats. Bijna aan de overkant.
____________________________________________________
#32
26 januari 2020 – 07.00u
Land in zicht!
Het eerste streepje van Barbados is te zien aan de horizon. Nog een uurtje of 6 en we zijn er.
____________________________________________________
#33
26 januari 2020 – 13.00u
De watermaker staat te draaien, we zijn fris gewassen en de boot is aan kant. We maken ons klaar om bij Barbados na ruim twee weken op zee aan land te stappen. Het wordt 100% Barbados, we zijn zo’n uurtje van de ankerplaats verwijderd. Nog even en we kunnen ons anker uit gooien.
Het is hier nog een uurtje eerder, huidige tijd: 1 uur s middags.
____________________________________________________
#34
26 januari 2020 – 16.00u
Om 14.00 meren we aan bij Barbados. We zetten voor het eerst in twee weken voet aan land. Na een poosje bij de custos gezeten te hebben, mogen we terug naar de ankerplek. Inmiddels ligt het anker, is het bijbootje opgepompt en poppen we zo de champagne. We’ve made it!